پارسی گویی

زبان پارسی یا دری زبان تمدن ایرانی است و این زبان محدود به یک قوم نبوده است. از شرق تا غرب جهان ایرانی در پیشرفت و گسترش آن نقش داشته‌اند. نواحی شرقی دارای زبان‌های ویژه و محلی بودند (سُغدی، بلخی، خوارزمی و...). بر اساس منابع، دری اشاره به دربار پادشاهان ساسانی داشته است و دستاوردهای پایتخت‌ها برآمده از تلاش سرتاسر یک تمدن است. البته بزرگان خراسان نقش پررنگ و شگفت‌آوری در پیشرفت زبان و شعر پارسی داشتند. 

ما در پایگاه خِرَدگان تلاش می‌کنیم کاربران گرامی را با پارسی گویی آشنا نماییم. از شناساندن سامانه‌هایی که در راستای پارسی گویی و پارسی نویسی آماده شدند تا پیشنهاد واژه‌های پارسی سره. هرچند در هنر و زبان گفتاری مردم و نوشته‌های همگانی دگرگونی زبان کار ساده‌ای نیست، ولی با یک برنامه‌ریزی خوب، می‌توان نوشته‌های ستادی (اداری) و دانشگاهی را به سوی پارسی‌گویی بُرد تا نوشته‌ها روشن و بدون گنگی باشند. شوربختانه تلاش درخوری از سوی سرپرستان فرهنگی بزرگترین کشور پارسی زبان برای بهبود و کمک به زبان پارسی به چشم نمی‌خورد.

𐎲𐎥𐏐𐎺𐏀𐎼𐎣𐏐𐎠𐎢𐎼𐎶𐏀𐎭𐎠